طالبان با عبرت گرفتن از رفتارهاي گذشته و حذف برخي عناصر تندرو در پي رفع اشكالات سيستم حكومتي قبلي خود بوده و در اين مسير، الگوهاي مختلف را طي سال هاي اخير بررسي نموده و به طور كلي مدل جمهوري اسلامي ايران را منهاي مبحث انتخابات، در كل مناسب مي داند ونسبت به زنان و رسانه ها نيز نگاه معتدل تري دارد .
به گزارش بقاع خبر ؛ هر چند سابقه طالبان در برخورد با جمهوري اسلامي ايران ، زنان و رسانه ها در تصرف افغانستان در گذشته خونين ، ناخوشايند و خوفناك بود . اما ؛ با اذعان به برخي رفتارهاي غير قابل قبول طالبان در اين دوره ، تغيير نگرش ها ، رويه ها و اقدامات آنان مشهود است . ظرح پرسش هاي زير و پاسخ بدان ها تلاشي در جهت تبين اين مولفه ها است .
مقالات بيشتر:سالن زيبايي غرب تهران
1- آيا طالبان به دنبال دموكراسي است؟
گذشته از اين كه طالبان به دليل باورها و برداشت خود از دين اسلام، با اصل انتخابات مسئله دارد؛ با توجه به نبود اقبال عمومي نسبت به طالبان و آگاهي اين گروه در مورد ناتواني در كسب اكثريت آراي مردمي (در صورت برگزاري يك انتخابات آزاد و بدون فشار)، تمايلي به برگزاري انتخابات در اين مقطع نداشته و افق نزديكي را هم براي انجام آن در نظر ندارد.
2- آيا سيستم طالبان به دنبال مدلي از جمهوري اسلامي ايران است؟
طالبان در پي رفع اشكالات سيستم حكومتي قبلي خود بوده و در اين مسير، الگوهاي مختلف را طي سال هاي اخير بررسي نموده و به طور كلي مدل جمهوري اسلامي ايران را منهاي مبحث انتخابات، در كل مناسب مي داند. به عنوان مثال شأنيت يك رهبري ديني در رأس همه امور اجرايي و تصميم سازي، ايجاد سيستمي براي كنترل اسلامي بودن قوانين، احاله امور اجرايي به وزيران، ايجاد جايگاهي مشورتي ـ نظارتي به برخي رهبران و چهره هاي مُسن و امثالهم، از جمله مواردي است كه در صورت انجام، شباهت هايي را با نظام ايران خواهد داشت. با اين وجود هنوز براي چنين تشبيهي زودهنگام بوده و در محتوا نيز به صورت اصولي با نظام ايران متفاوت خواهد بود.
3- وضعيت زبان فارسي، آزادي هاي بانوان و رسانه ها با تشكيل حكومت طالبان به كجا مي انجامد؟
طالبان در اين دوره سعي دارد با كمي تسامح و تساهل در خصوص رسانه ها و آزادي هاي مشروع بانوان برخورد كرده و هنوز نسبت به زبان فارسي، موضع خاصي نداشته است. روند كنوني در صورت ادامه، فرصت هاي بيشتري را نسبت به دوره قبلي حاكميت اين گروه در اختيار رسانه ها و بانوان قرار مي دهد ولي نسبت به پايداري اين رويه، هر گونه قضاوتي، زودهنگام است. درباره زبان فارسي، تقريباً تمام اطلاعيه ها و بخشنامه ها طي همين بازه زماني به زبان پشتو صادر گرديده و همين امر تا حدودي مشخص كننده مسير آينده و رويكرد گروه در مبحث زبان مي باشد. اين به معناي نااميدي فارس زبانان نبوده و با توجه استفاده اكثر مردم افغانستان (بيش از 70 درصد) از زبان فارسي در محاورات و توليدات علمي و رسانه اي، بعيد است كه طالبان بتواند به سادگي با اين پديده مقابله نمايد و شايد با واقعيت موجود كنار بيايد.
مقالات بيشتر:بهترين وكيل غرب تهران